We zijn in Rupea aangekomen!!! Om half vijf kwamen we aan en werden we van harte welkom geheten door Dana en Petru en de kids. Uiteindelijk hebben we er 1065 kilometers over gedaan, iets meer dan de geplande 950 kilometers, maar goed, we zijn er in ieder geval! Vandaag hadden we ook een pittige dag. Behoorlijk wat heuvels en erg warm weer. Naar boven is een kwestie van stug doorgaan. Ikzelf sluit meestal de stoet en ga op m’n dooie akkertje, op mijn tempo de berg op. Dat is meestal zo’n 8-10 kilometer per uur. Martin is meestal als eerste boven en wacht dan op de rest. Maar naar beneden gaat erg lekker. Dan halen we met gemak snelheden van 40-50 kilometer per uur!
Vandaag hadden we een aantal stukken slecht wegdek, met vooral stenen. Dat fietst niet zo prettig... Maar de omgeving was wel ontzettend mooi. We hebben veel schaapkuddes gezien. Langs de weg worden we veelal begroet door kinderen en oudere mensen die toch wel erg verbaasd staan dat iemand het in zijn hoofd haalt om in dit weer zo hard en ver te fietsen!
We hadden nog even moeite om de chauffeurs te ontmoeten voor de lunch. Zij stonden bij een andere plaats, dat leek op de plaats waar we elkaar zouden ontmoeten. En doordat we in een dalgebied waren hadden we ook slecht bereik. We konden elkaar dus niet bellen. We besloten uiteindelijk dan maar door te fietsen en hopen op beter bereik onderweg. Intussen kreeg ik ze in m’n bereik van de walki-talki, zodat we rond half drie elkaar troffen bij een grasveld bij een orthodoxe kerk. We hadden tegen die tijd dus wel trek. Toen alles helemaal uitgestald was en we lekker aan het eten waren, kwam de priester langs om te vertellen dat we illegaal bezig waren: we moesten dus verkassen! Zo’n 50 meter verder hadden we een nieuw plekje in de schaduw gevonden.
Daarna moesten we nog zo’n 30 kilometer fietsen. Gelukkig hadden we het laatste stuk niet zo veel hellingen meer en soms hele stukken recht wegdek (wel met de nodige gaten, maar daar zijn we intussen wel aan gewend!).
Nu dus heerlijk bijkomen en genieten van de gastvrijheid van Dana en Petru. Morgenavond vertrekt er al een ploeg richting Nederland. De rest blijft nog een weekje hier, genieten van de omgeving, veel mensen opzoeken. Gert gaat nog aan de slag als timmerman door een traphek te maken. We vermaken ons hier dus nog wel!
Bedankt voor al jullie meeleven. Dat hadden we op sommige momenten ook hard nodig!
Hartelijke groeten van het fietsteam en de chauffeurs.